Undir verndarvæng

Það er óskaplega gaman að labba meðfram sjónum þessa dagana. Um allt eru æðarkollur með ungana sína og þessir litlu hnoðrar gleðja mann ósegjanlega. Við Freyja gengum út í Kópavogshöfn á mánudaginn og sáum þá tvær kollur liggja á steini í fjöruborðinu. Þær voru ósköp makindalegar þar sem þær lágu en þegar við nálguðumst stóðu þær upp og stungu sér í sjóinn. Þá komu í ljós undan vængjum þeirra sex litlir ungar sem stukku á eftir mæðrum sínum. Við höfðum ekki gengið nema lítinn spotta þegar við sáum kollu koma úr kafi. Á eftir henni upp á yfirborðið kom hver hnoðrinn af öðrum. Blúbb, blúbb og alltaf birtist enn einn grábrúnn haus upp úr sjónum. Áður en yfir lauk voru tólf litlir ungar á sundi í kringum kolluna en síðust af öllum stakk önnur kolla upp hausnum og hersingin synti síðan galvösk í burtu.